Árið og meira til.

Árið kvatt. Það var ágætt. Skólinn minn breyttist þó á síðustu önninni úr kvöldnámi í dreifnám. Maður varð þá að verða sinn eigin herra. En samvinna í stofuhornum hvers annars skilaði þó all nokkru.
Veturnir eru nú síðustu árin orðin sýnishorn að illviðrunum sem maður ólst upp við. Snjó kyngdi niður í Mýrdalnum. Svo mikill snjór var sum árin að flytja varð mjólkina á brúsum aftan í snjóbíl og vélsleðum í veg fyrir mjólkurbílinn. Mun sjaldnar fóru afurðirnar í MBF en venjan var. Kælingin var góð og mjólkin geymdist sem ný alllengi.
Skólahald féll niður í sveitaskólanum vegna þess að vegir voru ekki ruddir. Þeir voru á bóla kafi í snjó.
En það er árið. Já meistaraskólanum lauk nú fyrir jólin svo að hann er frá. Áfram er leitað að verki sem hentar mér svo að áframhaldandi skóli er ágætur.
En á árinu var veður almennt gott. Eitt eldgos kom okkur öllum að óvörum. Það var þá eitthvað til að fylgjast með á meðan.

Minnist þess nú 4. janúar að í dag er fæðingardagurinn hennar ömmu minnar Sigríðar Finnbogadóttur Hún var fædd 4. janúar 1918.

Hér eru myndir frá gosinu í Eyjafjallajökli og á Fimmvörðuhálsi. Og afleiðingum þess um Suðvesturland: http://www.flickr.com/photos/njordur/sets/72157623898290881/