Ekkert lát á gosinu. Kvikusending barst í gær.

Eldstöðin í Eyjafjallajökli er enn ekkert í slökun á gosinu. Fyrst hún er að fá kvikuskot að neðan veit maður ekkert um það hversu lengi í viðbót kemur til með að gjósa úr jöklinum.

Eldstöð eins og Eyjafjallajökull er greinilega sífellt að koma á óvart. Ekki virðist vera kvikuhólf undir eldfjallinu. Kvikuhólf og eru til dæmis undir Heklu og Kötlu og fleirri eldstöðvum á Íslandi. Heldur er eldfjallið að fá kviku úr undirdjúpunum. Kvikuinnskot eru ekkert nýtt í fjallinu. Þó nokkur virðast hafa komið í það undanfarin ár en ekki náð upp úr því. En eftir að eldgos er hafið fer kvikan upp um gosrásina.

Það er skrýtið að horfa upp á Eyjafjallajökul í eldgosi. Fjallið sem maður er búinn að hafa fyrir augunum alla tíð. Fallegt fjall sem setur óneitanlega svip á rangæska fjallasýn. Vissulega vissi ég að það væri eldstöð í jöklinum. Eldstöð sem maður hafði ákveðin beyg af sem krakki. Enda uppalinn undir Mýrdalsjökli þar sem Katla blundar undir.

En gosið í Eyjafjallajökli kom á óvart og það er nú þegar orðið allmikið og hver veit hversu lengi það kemur til með að vera í gangi fyrst að eldstöðin fær kvikusendingar til að viðhalda gosinu.

Gosmökkurinn í 7 km hæð