Barátta bílstjóranna er fyrir okkur öll.

Enn eru mótmæli á götum og torgum. Enn berjast menn og konur á sýnilegan hátt fyrir lækkun á eldsneytisverði. En nú eru farnar að koma fram raddir og línur frá þeim sem vilja að mótmælum linni svo að fólk geti farið að aka um gatnakerfið óáreitt af baráttuglöðum bílstjórum.

Víst eru bíleigendur í ólíkri stöðu þegar jafn óskaplegar hækkanir og hafa verið undanfarna mánuði drynja yfir. Sum okkar ökum um á sparneytnum fólksbílum. Bölvum samt í hljóði margföldum hraðanum á krónumælirnum miðað við lítramælinn á bensíndælum olíufélaganna. Aðrir aka um á stærri já jafnvel risastórum bílum. Já svo stórum fjölskyldubílum að fullkomlega hefðu þeir dugað í vegavinnuna í Mýrdalnum og í öðrum sveitum landsins fyrir, tja 35 árum síðan.

Barátta atvinnubílstjóranna er skiljanleg. Þeir sem hafa atvinnu af því að þjónusta okkur hin. Framkvæmdir og flutninga sem við þurfum vegna verslunnar og ýmissrar starfsemi á rétt á sér. Það er bæði samkeppni um verð og verkefni sem keyrir menn áfam og fáir geta fengið nóg að gera nema að veita drjúga afslætti á þjónustunni.

En eigendur stóru jeppanna, (trukkanna) eiga þeir engan rétt á því að krefjast lækkunnar á eldsneyti?

Þetta er fólkið sem keypti draumabílana sína þegar gengið og ýmsar aðstæður voru hagstæðar. Fólkið sem fékk lán af hlaðborði bankanna til kaupanna. Fólkið sem í dag er margt komið í vonda stöðu vegna breyttra aðstæðna hækkandi vaxta og eldsneytisverðs. Jú þrátt fyrir ýmislegt skil ég á ýmsan hátt að þessir aðilar taki undir kröfur vörubílstjóranna. Ég tek líka undir með þeim og vona að sem flestir geri það.

Ég ætla fagnandi út á bensínstöð þegar barátta fólksins hefur skilað okkur lækkun eldsneytisverðsins. Ég vil ekki stíga fram og segja að kominn sé tími á að mótmælunum verði hætt. Hvatning til baráttu ykkar.