Hausthreyfingar og breytt veðurfar.

Hreyfingarnar sem eru undir Mýrdalsjökli eru mjög venjulegar á þessum árstíma. Eftir mitt sumar þegar jökullinn þynnist og ekki síður þegar hækkandi hitafar orsakar meiri bráðnun jöklanna orsakar það meiri virkni og hreyfingar í eldstöðvunum.

Þetta kemur vel fram í virkni eldstöðvanna sem eru undir jökli. Eyjafjallajökull, óvenju stórt gos í Grímsvötnum, skjálftar og hlaup frá Hamrinum í Vatnajökli og hlaup úr Mýrdalsjökli sem hreif með sér brúna yfir Múlakvísl er enn eitt dæmið um virknina í íslenskum jöklum.

Sumar og haustskjálftar í Kötluöskjunni hafa verið mjög algengir. Heldur hefur dregið úr þeim síðustu árin en um og uppúr 2000 var mikil virkni í Kötluöskjunni. Þar hafa verið sumar og haustskjálftar eins og ég man eftir mér. Þessa skjálfta hafa jarðfræðingar skýrt sem orsök þynningar jökulsins í sumarhitunum.

Hvort að Katla kemur á eftir að koma í ljós. Mörg Kötlugos hafa orðið að hausti eins og 1918. Þó að gosið hafi í Kötlu á öðrum árstímum hafa flest þeirra orðið að hausti.

Þetta sést vel á annálum Kötlugosa.

Náið fylgst með Mýrdalsjökli

Athugasemdir

[Guðmundur Ásgeirsson, 21.7.2011 kl. 12:02]

Þessa skjálfta hafa jarðfræðingar skýrt sem orsök þynningar jökulsins í sumarhitunum.

Er það ekki einmitt öfugt? Að þynning jökulsins sé talin orsaka skjálftana?

[Njörður Helgason, 21.7.2011 kl. 12:15]

Ég held að báðar ástæðurnar skýri þetta. Á svæðinu hafa oft verið sumar og haustskjálftar. Jafnvel þegar Mýrdalsjökull var þykkur og skriðjöklarnir úr honum stórir, voru síðsumars og haustskjálftar í jöklinum. En með þynnri jöklum kemur vissulega fram meiri eldvirkni.