Vanvirðing.

Þetta er ljótt að lesa. Vanvirðing við húsið, söguna og handbragð þeirra sem unnu verkið. Endurbætur og viðgerðir gamalla húsa er vandasamt verk frá upphafi til enda.

Hér er íslenskuverkefni mitt um endurbætur á klæðningu gamalla húsa.

Vandvirkni og virðing

Í upphafi viðgerða á klæðningum gamalla húsa. Verður að meta skemmdir á gömlu kæðningunni. Bæði á yfirborðinu og dýpra í viðnum.

Skemmdir á timburklæðningu eru aðallega vegna raka. Sólarljós hefur einnig áhrif. Skemmdirnar eru oftast þar sem raki liggur við efnið. Vegna langvarandi raka myndast fúi. Raki er oftast efst og neðst á klæðningu einnig við vatnsbretti. Gróður sem vex upp að klæðningu heldur raka að henni.

Góð loftun á klæðningum og að hún þurrki sig vel kemur í veg fyrir skemmdir. Æskilegt er að raki klæðningar sé ekki meiri en 20%.

Á gömlum húsum þarf  oft að gera mismikið við klæðninguna. Þá verður að undirbúa verkið vel   og vanda til efnis og vinnu.

Gæta þarf að efnisvali og að rífa ekki of mikið af upphaflegu klæðningunni. Ef skipta þarf um  efni verður að hafa það sem nýtt er eins líkt og upphaflega efnið er. Nýta verður sem mest af þeirri upphaflegu og nota þar sem hægt er. Ef um stórar viðgerðir er að ræða og taka þarf mikið eða alla klæðninguna af  verður að reyna að nota allt sem hægt er aftur. Því efni verður þá að velja staði sem ekki mæðir mikið á. Merkja verður að efnið  við niðurrif til að það fari aftur á réttan stað.

Gæta verður að því að nota verkfæri sem skemma minnst af þeirri klæðningu sem á að nota aftur.

Á gömlum húsum finnst margskonar efni í klæðningum. Allt frá úrvals timbri til efnis sem er unnið úr rekaviði að misjöfnum gæðum. Gæta verður þess við vinnslu efnis til endurnýjunar klæðningar að líkja sem mest eftir upphaflegu efnisgerðinni.

Við endurnýjun þarf að verja vel það sem nýtt er og endurnýtt. Grunna með fúavörn á úthlið. Slípa endana vel og verja.

 

 

Gamla Ísafjarðarkirkjan umflotin vatni